Bulungula

Afgelopen zomer bracht ik enkele dagen door in een dorpje genaamd Bulungula, aan de Indische Oceaan in Zuid-Afrika. Het waren enkele super mooie dagen, afgezonderd van de rest van de wereld. Zelfs onze mobieltjes hadden er geen bereik. Om te bellen moest je op de nabije berg gaan staan.

Een maand geleden kreeg ik bericht dat de locale school in was gestort. De plaatselijke ontwikkelingshulp, welke ook het resort op had gezet, is toen geld gaan inzamelen voor een nieuwe school. Gisteren ontving ik de bevestiging mede-eigenaar te zijn van die school :D

Addicted to Internet

Het eerste punt op de todo list bij verhuizen is bij de moderne nerd het regelen van internet. Zo ook bij ons. Vlak na het ontvangen van de sleutel en het legen van de eerste bierflesjes hebben wij een internet abonnement aangevraagd. Binnen 10 werkdagen zou het zootje worden opgeleverd dus zouden we maar een kleine 2 weken internetloos hoeven te overbruggen. Niet dus. Nieuwbouw en ADSL gaan blijkbaar slecht samen. Na een dikke maand zijn wij nog steeds internetloos en en dat lijkt ook nog wel een week of 2 te gaan duren.

Helemaal niet erg op zich, maar het is niet normaal hoeveel je je lieve internet toegang kan missen. Je huis is leeg en verveling slaat al snel toe. Je zoekt een uitweg bij de kabel televisie, welke het vreemd genoeg wel meteen kan doen, maar ook daar is na al die tijd nog steeds niks interessants te zien (met uitzondering van Scarface gisteren). Je hebt geen idee wat je moet doen en na twee dagen heb je het idee dat je email zich zo begint op te stapelen, dat je met je laptop onder de arm bij familie of vrienden aanklopt, met de vraag of je alsjeblieft even je lieve email mag lezen.

Hoe hebben mensen ooit kunnen leven zonder internet?

Afrika

ongeluk, jaloezie en depressies
gezeik op alles, zonder reden
dit is te oud, dat is te vies
wanneer zijn we nou eens tevreden

mensen lachen waar ze gaan
zijn vaak al blij met slechts een rand
sommigen werken, zonder baan
niemand is recalcitrant

waarom waarderen we het niet meer
zo bevoorrecht als we zijn
glimlach eens voor een keer
da's voor iedereen wel fijn

Ready for Africa

Nog een paar uur en dan ga ik met wat vrienden al richting Amsterdam zodat we morgen niet zo vroeg op hoeven staan. Morgen vroeg is het namelik de bedoeling dat we met een KLM toestel naar het zuiden vliegen, zolang tot het niet meer kan. We gaan naar Zuid-Africa. Ik heb er zin in.

Dag Amsterdam!

Soms vraag je je af of je nu een stap vooruit of achteruit hebt gezet. Drie maanden geleden besloot ik om weer weg te gaan uit Amsterdam om de komende jaren in Tilburg als een jup door het leven te gaan. Lang keek ik ernaar uit, maar naarmate de dag dichterbij kwam, vroeg ik me steeds harder af of ik wel weg wilde uit Amsterdam. Gisteren was voorlopig mijn laatste dag als Amsterdammer. Met een slecht gevoel liep ik voor de laatste keer het Centraal Station binnen. Het was voorbij.

Daar waar de halve wereld er heel wat voor over zou hebben om in Amsterdam te kunnen wonen, ga ik er juist weg. Waarom ben ik me gaan afvragen.